โยเซฟและพี่ๆ ของเขาไดส้ินชีวิตลง ลูกหลานของพวกเขาชาวอิสราเอลได้เจริญเติบโตอาศัยอยู่ในอียิปต์ ท่ีนั่นได้กลายเป็นประเทศท่ีย่ิงใหญ่ วันเวลาผ่านไปหลายปี กษัตริย์องค์ใหม่ขึ้นครองราชย์ในอียิปต์พระองค์มิได้ทรงรู้จักโยเซฟ ทรงประกาศแก่ประชาชนว่า"ดูซิ ชาวอิสราเอลมีจำนวนมากและมีกำลังมากกว่าเรา ดังนั้น ข้าจะต้องหยดุมัน สิ่งแรกท่ีกษัตริยฟ์าโรห์ทำก็ คือเกณฑ์ให้ชาวอิสราเอลทางานตรากตราและสร้างเมืองปิธมและราเมเสสให้พระเจ้าฟาโรห์เพื่อเป็นคลังเก็บเสบียงอาหาร ต่อมาพระองค์ได้ประกาศให้ฆ่าบุตรชายแรกเกิดของชาวอิสราเอลด้วยการถ่วงนำ้ในแม่น้ำไนล์และเมื่อเขาไม่มีบุตรชายที่จะ เจริญเติบโตขึ้นมาทดแทนพระองค์ก็คิดว่าชนชาติอิสราเอลก็จะเสื่อมสลายหมดไป
ได้มีมารดาคนหนึ่ง ต้องการจะช่วยชีวิตบุตรชายน้อยๆของเธอ ตอนแรกเธอจึง ซ่อนบุตรนั้นไว้สามเดือน เมื่อซ่อนไว้นานกว่านั้นไม่ได้แล้ว นางจึงนำตะกร้าสานด้วยต้นกกมาแล้วยาด้วยยางมะตอยและชันวางเด็กไว้ในตะกร้านั้นแล้วนำไปวางไว้ในพงอ้อริมฝั่งแม่น้ำ พี่สาวของเด็กช่ือมีเรียมยืนคอยเฝ้าอยู่ ห่างๆ เพื่อดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเด็ก
พระราชธิดาของพระเจ้าฟาโรหเ์สด็จมาสรงท่ีแม่นำ้ ขณะที่บรรดานางกำนัลเดินไปตามริมแม่นำ้ พระราชธิดาทอดพระเนตรเห็นตะกร้า อยู่ในพงอ้อ จึงรับ สั่งให้นางกำนัลไปนำมา เมื่อทรงเปิดตะกร้าก็ทอดพระเนตรเห็นทารกกำลังร้องไห้อยู่ก็ทรงสงสาร พี่สาวของเด็กนั้นก็ทลูถามว่า “จะให้ดิฉันไปเรียกแม่นมชาวฮีบรูมาเลี้ยงเด็กนี้ให้พระองค์ไหมคะ” พระราชธิดาของพระเจ้าฟาโรห์รับส่ังว่า “ไปเรียกมาซิ” เด็กหญิงนั้นก็ไปเรียกมารดาของทารกมา พระราชธิดาของพระเจ้าฟาโรห์จึงตรัสกับนางว่า “จงนำเด็กคนนี้ไปเลี้ยงให้ฉันเถิดฉันจะให้ค่าจ้าง” หญิงนั้นก็นำทารกไปเลี้ยงไว้ เมื่อเด็กเติบโตพอสมควรแล้วนางก็ นำไปถวายพระราชธิดาของพระเจ้าฟาโรห์พระราชธิดาทรงรับเขาเป็นบตุรและทรงตั้งช่ือว่าโมเสส
เมื่อโมเสสเติบโตมีอายุมากขึ้นก็พำนักอยู่ในพระราชวัง เขาถูกเลี้ยงดูให้เติบใหญ่ขึ้นเยี่ยงชาวอียิปต์แต่เขาไม่เคยลืมว่าเขายังเป็นชาวฮีบรูผู้ซึ่งถูกบังคับให้ทำงานหนักเยี่ยงทาส ครั้งหนึ่งเมื่อเขาเห็นชาวอียิปต์คนหน่ึงกำลังทุบตีชาวฮีบรูเพื่อนร่วมชาติของเขา โมเสสเกิดความเดือดดาลคนอียิปต์คนนั้นมาก เขาจึงฆ่าชาวอียิปต์คนนั้น ดังนั้นเขาจึง ต้องหนีไปอยู่ที่เมืองมีเดียนและทำงานเป็นคนเลี้ยงสัตว์ในบ้านของปุโรหิตช่ือเยโธร (อพย1-2)