เยราร์ด มาแยลลา เกิดที่ มูโร ลูกาโน (โฟเทนซา) เมื่อวันที่ 6 เมษายน 1726 โดเมนิโก บิดาของท่าน และเป็นเดตตา มารดาของท่านเป็นคนยากจน แต่เป็นคริสตชนที่ดี มีใจศรัทธา อาศัยแบบอย่างของท่านทั้ง สอง เบราร์ดจึงเรียนรู้ และรักการอธิษฐานภาวนาและการเสียสละ ท่านอายุยังน้อยมากเมื่อท่านสูญเสียบิดา ในเมื่อท่านเป็นบุตรคนเดียว ท่านจึงต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูครอบครัว เมื่ออายุ 14 ปี ท่านมีความ ปรารถนาอยากเข้าคณะกาปูชิน เพราะท่านมีลุงอยู่ในคณะนั้น แต่ทางคณะไม่รับเพราะท่านสุขภาพไม่ดี

หลังจากทำงานเป็นเด็กรับใช้ของพระสังฆราชแห่งลาเซโดเนีย ชั่วระยะเวลาสั้น ๆ ท่านก็กลับบ้าน ทํางานเป็นช่างตัดเสื้อ แต่มีรายได้น้อยมาก 

ในเดือนเมษายน 1749 หลังจากที่ได้ไปร่วมฟังการเทศน์อบรมของคณะพระมหาไถ่ที่มูโร ท่านก็มี ความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะเป็นนักบวช และคณะพระมหาไถ่ก็ได้รับท่านไว้

หลังจากประสบการณ์ชีวิตระยะหนึ่ง และใช้เวลาหนึ่งปีในพวกสถานที่เดลีเชโต ท่านได้ทำการปฏิญาณตัวเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม 1752

ท่านปฏิบัติตามกฎวินัยของคณะอย่างเคร่งครัด และมักจะไปขอทานในเมืองใกล้เคียง เพื่อนำมาช่วยหมู่คณะของท่าน

การที่ท่านไปอยู่ท่ามกลางคนยากจน คนไร้การศึกษา คนป่วย และผู้ที่มีปัญหา ถือว่าเป็นเครื่องหมาย แห่งความหวังสำหรับคนเหล่านั้น เยราร์ดสามารถอ่านใจผู้คนได้ และให้กำลังใจแก่พวกเขาเสมอ ทั้งยังช่วย ให้พวกเขามีความหวังในความรักและพระเมตตาของพระเจ้า

ท่านเจริญชีวิตในฐานะภราดาในคณะเป็นเวลา 5 ปี ฤทธิ์กุศลที่เด่นในตัวท่านก็คือ ความร้อนรนใน การอภิบาล ความอดทนในยามเจ็บป่วย ความเมตตาต่อผู้ยากจน ความถ่อมตนอันลึกซึ้ง เมื่อท่านถูกใส่ร้าย ความนบนอบ ความรักต่อการพลีกรรม และการอธิษฐานภาวนาอยู่เสมอ

ท่านเขียนจดหมายหลายฉบับเป็นการแนะแนวฝ่ายจิตวิญญาณ ท่านยังได้เขียน “กฎแห่งชีวิต" ด้วยที่ มาแตร์คอมีนี (อาแวลลีคน) เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม 1755

พระสันตะปาปา เลโอที่ 13 แต่งตั้งให้ท่านเป็นบุญราศี เมื่อวันที่ 29 มกราคม 1893 และพระสันตะปาปา ปีโอที่ 10 ได้แต่งตั้งให้ท่านเป็นนักบุญ เมื่อวันที่ 11 ธันวาคม 1904

ประชาชนมองท่านนักบุญ เยราร์ด มาแบลลา ว่า ท่านเป็นเครื่องหมายแห่งการปกป้องคุ้มครอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านได้รับการเรียกหาในฐานะองค์อุปถัมภ์ของเด็ก และมารดาที่ตั้งครรภ