ในวันที่ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1732 ณ เมืองสกาลาอันเป็นที่รักของท่าน นักบุญอัลฟอนโซ เด ลิโกวรี ได้ก่อตั้งคณะพระมหาไถ่ขึ้น เพือเจริญอยตามแบบอย่างของพระเยซูคริสต์พระผู้ไถ่ของเรา ในการประกาศข่าวดีแก่คนยากจน ขณะนั้นท่านอายุ 36 ปี ชีวิตของท่านกลายเป็นชีวิตแห่งพันธกิจและการรับใช้ผู้ที่ถูกทอดทิ้งมากที่สุด คณะได้รับการอนุมัติจากสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 14 เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1749

ธรรมทูตคณะพระมหาไถ่สืบทอดจิตตารมณ์ของนักบุญอัลฟอนโซในพระศาสนจักรและในสังคม 

“ด้วยความเข้มแข็งในความเชื่อ 

ความชื่นชมยินดีในความหวัง 

เปี่ยมด้วยความรักเร่าร้อนด้วยความกระตือรือร้น 

ด้วยใจสุภาพถ่อมตนและพากเพียรในการภาวนา 

สมาชิกคณะพระมหาไถ่ในฐานะบุรุษธรรมทูตและศิษย์แท้ของนักบุญอัลฟอนโซ 

เจริญรอยตามพระคริสตผู้ไถ่ด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความยินดี 

ปฏิเสธตนเองและพร้อมเสมอที่จะแบกรับภารกิจที่ยากลำบากและท้าทาย 

พวกเขามีส่วนร่วมในธรรมล้ำลึกของพระคริสตเจ้า

และประกาศธรรมล้ำลึกนั้นด้วยความเรียบง่ายตามแบบพระวรสาร

ทั้งในการดำเนินชีวิตและภาษา 

เพื่อนำการไถ่กู้อันอุดมสมบูรณ์มาสู่ปวงชน” 

(ธรรมนูญคณะพระมหาไถ่ ข้อ 20)

สมาชิกคณะพระมหาไถ่ดำเนินชีวิตในชุมชนธรรมทูต เป็นผู้ที่ต้อนรับผู้อื่นและฝักใฝ่ในการภาวนาเสมอ เหมือนดังเช่นพระนางมารีย์แห่งนาซาเร็ธ โดยอาศัยงานธรรมทูต การเข้าเงียบฟื้นฟูจิตใจ งานอภิบาลวัด งานส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างคริสตชนต่างนิกาย พันธกิจแห่งการคืนดี และการสอนเทววิทยาศีลธรรม พวกเขาประกาศความรักของพระเจ้าพระบิดาของเรา ซึ่งในพระเยซู “ทรงประทับอยู่ท่ามกลางเรา” เพื่อจะกลายเป็นพระเมตตาอันลึกซึ้งและพระวาจาแห่งชีวิตที่หล่อเลี้ยงจิตใจมนุษย์และให้ความหมายแก่ชีวิต เพื่อที่จะดำเนินชีวิตอย่างเต็มเปี่ยมในอิสรภาพและความเป็นหนึ่งเดียวกับผู้อื่น และเช่นเดียวกับนักบุญอัลฟอนโซ สมาชิกคณะพระมหาไถ่เลือกยืนหยัดเคียงข้างคนยากจนอย่างชัดเจน โดยยืนยันถึงศักดิ์ศรีและความยิ่งใหญ่ของพวกเขาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า และเชื่อว่าข่าวดีขององค์พระผู้เป็นเจ้ามีไว้สำหรับพวกเขาเป็นพิเศษ

มีสมาชิกคณะพระมหาไถ่กว่า 5,500 คน พวกเขาทำงานใน 82 ประเทศในทุก 5 ทวีป โดยได้รับการช่วยเหลือจากชายหญิงจำนวนมากที่ร่วมมือในพันธกิจของพวกเขาและร่วมกันก่อตั้งเป็นครอบครัวคณะพระมหาไถ่ “พระมารดานิจจานุเคราะห์” คือ รูปไอคอนธรรมทูตของคณะ